بررسی قابلیت جذب یون های روی و نقره توسط گیاهچه های ازمک (lepidium draba l.) و تاثیر این یون ها بر خصوصیات مورفولوژیکی و بیوشیمیایی گیاهچه ها

هدف: هدف از انجام این تحقیق، بررسی توانایی گیاهچه های ازمک (lepidium draba l.) در حذف یون های روی و نقره از محیط کشت بود. مواد و روش ها: بذرهای این گیاه در محیط ms جامد به‏مدت 15 روز در حضور غلظت های متفاوت دو یون نقره و روی کشت داده شدند. تجمع زیستی این فلزات در گیاهچه ها توسط دستگاه جذب اتمی اندازه گیری شد. علاوه بر این، خصوصیات بیوشیمیایی و مورفولوژیکی گیاهچه ها از قبیل فعالیت آنزیم های کاتالاز و سوپر اکسید دسموتاز، محتوی فلاونوئید کل، درصد جوانه زنی و طول ریشه و ساقه در تیمار با این یون ها مورد بررسی قرار گرفت. نتایج: نتایج نشان دهنده توانایی جذب هر دو فلز توسط گیاهچه های ازمک می باشد، به‏طوری‏که با افزایش غلظت فلزات در محیط کشت میزان جذب آن‏ها نیز افزایش یافت. از طرف دیگر، محتوی فلاونوئید کل و همچنین فعالیت آنزیم های کاتالاز و سوپر اکسید دسموتاز با افزایش غلظت فلز در محیط افزایش یافت. در تیمار با یون نقره میزان جوانه زنی بذرها افزایش نشان داد، در حالی‏که در تیمار با فلز روی، میزان جوانه زنی بذرها نسبت به شاهد تفاوت معنی داری نشان نداد. اگرچه طول ساقه در گیاهچه های تیمار شده با یون نقره به‏طور معنی‏داری افزایش یافته بود، رشد ریشه کاهش نشان داد. رشد ریشه و ساقه در گیاهچه های تیمار شده با یون روی به‏ویژه در غلظت های بالا به‏طور معنی داری کاهش نشان داد. نتیجه گیری: با توجه به نتایج، به‏نظر می رسد می توان گیاه ازمک را به‏عنوان گزینه مناسبی جهت پالایش فلزات مذکور در مناطق آلوده معرفی نمود.